Tuesday 29 October 2013

Sapa rahcun aku?

Wah. Wah. Tajuk gile gagah. Seram aih. Hahaa

Sapa yang rahcun aku tentang travel2 ni. Sebenaqya kawan kelaih photo aku. Nama manja dia afad. Hahaa. Aku dari dulu lagi memang suka dan tersangat-sangat lah teringin nak travel. Tapi aku tak dak kawan sekepala, kalau ada pun takut nak pegi. Satu lagi fulus aku memang ilek. Nehi2. **poket habuk ja tinggai.

Aku mula kenai afad ni masa kelaih photo, baru nak rapat la. Sebab aku department graphic, dia fine art. So, kalau nak jumpa pun time dalam kelaih photo ja la. Masa aku part 6, minah ni dah bukak cerita kat aku. Gilos! Merata dah dia p sebanaqnya, tapi xpernah post kat mana-mana. Haha. Menyampah aku dengan dia ni. Sebab apa. Sebab dia buat aku jeles. Jeles nak mampoih. Hahaa

Aku kenalkan pulak afad dengan si mai budak umah aku yang gila2 satu kepala. Hahaa. Rupanya dia pun ada niat camtu. Baguih, dah jumpa kepala. Lega wei.

Ikut plan, aku akan kerja lepas grad dan lepas kahwin nanti baru fly. Kengkononya la. Si mai pulak tunggu nak habiskan dia punya degree. Sebab dia ada lagi 2 sem. Si afad pulak nak sambung master dulu.

Tapi...

Last sekali, aku yang pegi dulu dengan en.mon. Lepas aku keja dalam 5 bulan. Aku memang tak dak mood langsung nak buat kerja yang sama hari-hari dan gaji aku dalam sehari bulih habih. Aishh..

Aku pulak memang tak tahan dah keja situ. Perangai pulak macam-macam dekat office to. Oleh yang demikian. Aku ambik keputusan drastik. Berhenti keje dan terus plan untuk fly. Macam tu jugak en.mon. Aku terus settle beli tiket pegi, tiket balik, visa dan yang lain-lain.

Aku bukan nak kata Malaysia tak bagus, bukan. Tapi hati aku memang dok terbang nak p jauh. Uih. Xbulih bayang dah haih. Apa yang akan jadi kat aku. Aku pun tak taw. Aku dah berusaha. Tawakal. InsyaAllah, niat aku baik. Allah balas baik untuk rezeki aku. Amin.

Aku terima kasih bebanyak kat afad. Sebab dah banyak tolong aku. Dah banyak bukak mata, telinga aku. Dah banyak bagi nasihat. Terima kasih banyak2.

Kalau tak aku mesti kat sana lagi.

Notakecik : Aku dengan fad ni cakap orang utagha. Hahaa

Ive choose this way

Assalamualaikum,

Melbourne sekarang pukul 2.00am. Malaysia mungkin dalam pukul 11pm.

Ayat kemain lagi kau jah. Omputih. Hilang belacan lekat kat gigi. Over! Hahaa

Aku nak berkata tak bergaji. Gaji boleh tahan. Nak kata keja xdak. Alhamdulilah, aku dah keja. En.mon pun keja jugak.

Client executive gaji bagi aku cukup la untuk sara hidup, bagi kat mama aku sikit, beli barang. Kira oke la. Tambah pulak gaji en.mon. Ada la dalam around 5k. Tapi bila tolak segala benda. Alih2 hat duit nak kawen to pun kena tolak ke tepi. **aku dah lap peluh dah.

Time check acc awai gaji, tudia. Semangat. Check balance lepaih to. Aku nk tengok baki pun tutop dengan tangan. Kengkonon ada lagi duit la. Piirahhh... mimpi la. Haha

Lepas aku sembang dengan afad. Kawan aku a.k.a penasihat obersee aku. Aku mmg nekad nak bawak diri. Hello. Bukan kes cinta tak restu oke. Kes nak cari duit lebih. Tapi rezeki yang halal, mohon paham betoi2 naa.

Tak semua orang taw pasai aku nak p ni. Family aku dan family en.mon pun tak taw yang kami plan. Bukan tak mau bagitau. Once aku dah lepas bawak diri, aku dah dapat keja. Aku akan gtw family masing-masing.

Memang ramai yang cakap. Aku tak bulih survive. Rezeki masing-masing. As long as aku cari dengan cara yang betoi, aku kerja kuat, insyaAllah.

Bukan aku kata Malaysia to tak elok ka apa ka. Hoih. Aku ni patriotik tinggi wei. Dalam wayang before tengok movee kna nyayi lagu negaraku. Aku bangon. Tegak. Nyanyi tetap nyanyi. Bior le nak kata aku jakun ke. Hormat aku tetap hormat. Hahaa. Tengah dok ramai-ramai. Aku sensorang je tercongok bangun nyayi lagu negara aku. **sila bayangkan dengan definisi tertinggi. Hahaa

Sekarang dengan kos sara hidup tinggi, aku nak pegi tempat keja pun naik moto. Punya nak jimat. Itu pun banyak je benda nak kena tolak. Padahal belum kawen anak pinak lagi to. Aku tak nak pinjam loan. Muda-muda dah pinjam loan. Kalau boleh aku tak biasakan diri. Dah kawin nanti nak bayaq mula la mengelupoq.

Ini sebab kenapa aku nak keje sini. Aku nak kumpul duit. Nak senangkan family aku. Nak make sure apa yang aku plan ni berjaya.

Kalau aku dah berjaya. Dan sesapa yang baca blog aku ni teringin nak buat apa yang aku buat. Tunggu next entry. Nanti aku akan update apa yang patot oke.

Jumpa nanti.

Notakecik : sekarang dah nak masuk musim summer. Tapi suhu still around 20○c -16○c. Sehjuk wei.